AGD- zrób to sam

Na Stardoll nie ma za dużego wyboru sprzętów AGD ,a to co jest do nowoczesnych aranżacji kuchni nie specjalnie się nadaje.

Generalnie nie zajmuje się projektowaniem ,ale postanowiłam zrobić wyjątek i samodzielnie przygotować potrzebne w kuchni sprzęty takie jak piekarnik, zmywarka, okap czy kuchenka mikrofalowa.

Zdecydowałam się na białe tło, bo jest najbardziej uniwersalne. Za każdy z elementów zapłaciłam 4sd jest to taniej od dowolnego dostępnego obecnie elementu tego typu na SD.

Tak prezentują się te elementy samodzielnie .

a tutaj w przykładowych aranżacjach

i na koniec moja docelowa kuchnia.

Jak widać w aranżacjach używałam gotowych mebli za sm.

Czy często korzystacie z pomocy studia projektowania gdy brakuje gotowych elementów?

Mrówka - A. Jacobsen

Dziś przyjrzymy się bliżej temu nieżyjącemu już duńskiemu projektantowi.

Urodziła się w 1902 roku w Kopenhadze. Pochodzi z zamożnej rodziny. W młodości chciał zostać malarzem, ale rodzina przekonała go do bardziej praktycznego zawodu architekta. Studiował na dwóch kierunkach. Najpierw w Szkole Technicznej w Kopenhadze, którą ukończył w1924, a potem na Akademii Sztuk Pięknych do 1927 roku.

Zaraz po studiach otworzył własną pracownię. Zasłyną z ultranowoczesnych ( jak na tamte czasy) projektów np. dom z lądowiskiem dla helikopterów na dachu , czy kuchnia przeznaczona do przygotowywania gotowych posiłków.

W czasie II wojny światowej ze względu na żydowskie pochodzenie uciekł z Dani. Przez morze na małej łódce dotarł do Szwecji, gdzie ukrywał się dwa lata ,zajmując się projektowaniem tkanin.

W latach 50 XX wieku zaczął projektować meble. Ogromny wpływ miały na niego prace Eamesów.

Rozpoczął eksperymentować z użyciem sklejki. Z tego okresu pochodzi jedna z najbardziej znanych i rozpoznawalnych jego projektów krzesło „Mrówka”.

Krzesło powstałe w 1952 r. Było nietypowe, bo miało 3 nogi, Czwarta została dodana dopiero po śmierci architekta. To najbardziej rozpoznawalne i ponadczasowe krzesło świata. Prawdopodobnie w domu każdego Duńczyka można znaleźć przynajmniej jeden egzemplarz.

Kolejnym bezcelerem okazało się krzesło "Series 7" z 1955roku. Jest najczęściej sprzedawanym meblem na świecie. Jest mniej kontrowersyjne ma cztery nogi i wygodne ergonomiczne oparcie.

Krzesło ma wiele odmian i wersji: biurową , barową na wyższych nogach, czy dziecięcą na niższych. Może być na kółeczkach albo z podłokietnikami, siedzisko może być twarde lub tapicerowane skórą lub tkanina.

Krzesła te są dziś inspiracją dla wielu młodych projektantów.

Na SD jest dostępne w wersji czarnej w sklepie Popshop za 6sd oraz w Winter Peak szare za 9sd i niebieskie za 11sd. Kiedyś można było dostać też bardzo zresztą ładną wersję tego krzesła za darmo.

Na SD jest jeszcze sporo innych jego projektów, które być może jeszcze kiedyś przedstawię.

I jeszcze przykładowe aranżacje z niebieskim krzesłem.

Macie któreś z tych krzeseł?

Co o nimch sądzicie?

Dla Jacobsena w projektowaniu najważniejsze były proporcje. W jednym z wywiadów powiedział: „Tym co czyni starożytne egipskie świątynie pięknymi są właśnie proporcje ..., a kiedy patrzymy na najbardziej podziwiane renesansowe i barokowe budynki, to także dostrzegamy, że w nich wszystkich proporcje są idealne. Proporcje są najważniejsze". Pamiętał o tym w swoich projektach.

Róż we wnętrzu

Róż we wnętrzu często kojarzy się z czymś kiczowatym np. z pokojem Barbie. Jest to wrażenie powierzchowne i mocno niesprawiedliwe.

Po raz pierwszy we wnętrzach pastelowe odcienie różu pojawiały się w XVIII wieku na dworze francuskiego króla Ludwika XV (mam tu na myśli styl zwany rokoko). Wnętrza tego okresu charakteryzowały się pewną kameralnością ( po raz pierwszy w historii sztuki). Dominowały w nich jasna, pastelowe (błękit, żółć i właśnie róż) kolory łączone zazwyczaj z bielą i bogato złocono.

Natomiast intensywny róż stał się jednym z wiodących motów w sztuce Pop-artu (połowa XX wieku). Świetnie widać to w pracach Roya Lichtensteina i Andy Worhola. Wyrazisty róż zestawiany jest tu z równie nasyconymi odcieniami zieleni, czerwieni czy żółci.

Od kilku lat róż jest chętnie i coraz odważniej używamy w aranżacjach salonów.

Odcieni różu jest bardzo dużo i praktycznie można znaleźć odpowiednią tonacje to aranżacji w każdym styl. Jasne pastelowe odcienia pięknie łączą się z bielą, beżem i popielatym. Takie zestawienia dobrze wpisują się w styl vintage w połączeniu np. koloru z drobnym kwiatowym wzorkiem lub prążkami. Do klasyki należy już łączenie jasnego różu z czernią (jedno z ulubionych połączeń Coco Chanel). Intensywne odcienie takie jak: fuksja, amarant, purpura dodają pokojom wyrazistości i lepiej nie łączyć ich z innymi nasyconymi barwami chyba, że chcemy zbudować pokój w styl Pop-Artu. 

 Reasumując na przekór obiegowej opinii róż we wnętrzach prezentuje się szykownie, nowocześnie i elegancko dlatego warto odważyć się na tą barwę nie tylko przy urządzaniu pokoju dziecięcego.

Czy chętnie stosujecie ten kolor w rozwiązaniach we własnych apartamentach?

Komiksy Lichtensteina

Roy Lichtenstein

 Na SD są dostępne jakby komiksy (wszystkie za sm), ale w rzeczywistości są to reprodukcje słynnych obrazów Roya Lichtensteina.

 

Roy Lichtenstein (1923 -1997) Był jednym z najbardziej znanych amerykańskich malarzy współczesnych połowy XX wieku. 1951 miał pierwszą profesjonalną wystawę w jednej z nowojorskich galerii. Dziesięć lat później jest już jednym z czołowych przedstawicieli pop-artu. Zasłynął, dzięki rysowaniu znanych postaci z kreskówek Disneya. Jednym z najsłynniejszych tego typu prac jest „Look Mickey „z 1961 roku.

Tak prezentują się jego prace w muzealnych wnętrzach:

A tak w apartamencie prywatnym:

Duży wpływ na jego pracę miały komiksy i reklamy. W 1965 roku Roy był przedstawicielem Stanów Zjednoczonych podczas Biennale w Wenecji. Niedługo potem powstał cykl Brushstrokes, była to parodia jego dawnego stylu – ekspresyjnego abstrakcjonizmu. W kolejnych latach tworzył abstrakcyjne cykle Mirrors. Od 1979 roku należał do American Academy and Institute of Arts and Letters. Natomiast w 1994 roku zajął się projektem dla nowojorskiej stacji metra. Charakterystyczne cechy jego stylu to ostra kreska, zdecydowane kolory z podstawowej palety barw i kropki imitujące raster drukarski. Retrospektywne wystawy miał jeszcze za życia w nowojorskich Muzeum Guggenheima i Museum of Modern Art.

Przykładowe sposoby wykorzystania obrazów w stardollwych wnętrzach:

Czy wykorzystujecie te obrazy w swoich apartamentach?

Co sądzicie o jego malarstwie?

Stolik Dzwon

Nie tak dawno temu w sklepie Minimalim pojawił się bardzo ciekawy stolik ( 17sd).

Jest to kopia realnego mebla, którego autorem jest niemiecki projektant Sebastian Herkner.

wersja realna

 wersja SD

Sebastian Herkner (ur. 1981 r.) w Bad Mergentheim . Studiował wzornictwo przemysłowe w Offenbach University of Art and Design. Już w trakcie nauki projektował meble koncentrując się na łączeniu nowych technologi ze starym rzemiosłem. Staż odbył u Stelli McCartney w Londynie. Tam doskonalił się w łączeniu: materiałów, kolorów, struktur i faktur. 2006 r. założył własne studio w Offenbach. Projektuje dla znanych marek np. Moroso (meble), Rosenthal (porcelana). Jego projekty otrzymały wiele nagród.

„Stół dzwon” (taka jest jego nazwa nadana przez autora) zmienia nasze nawyki postrzegania przedmiotów użytkowych. Przyzwyczajeni jesteśmy do tego,że podstawę stanowią materiały trwałe i solidne,a tu jest inaczej.

Noga stolika wykonana jest w tradycyjny sposób ze szkła dmuchanego barwionego w masie. Na szklanej nodze osadzony jest spód blatu z ciężkiego mosiądzu i na samej górze mamy szklany blat.

Każda stolik jest ręcznie wykonywany, co oznacza, że małe pęcherzyki lub stłuczki szkła nie są wadą. Są pożądaną cechą naznaczającą każdego egzemplarz jako unikatowy. 

Przykładowe aranżacje ze stolikiem w roli głównej 

Tutaj stolik jako pomocnik przy łóżku.

Macie ten mebel w swojej stardollowej kolekcji?

Co sądzicie o takim mariażu tradycji z nowoczesnością?

Generalne porządki na Stardoll! CZ.1 - Pokój kolekcjonera

Wakacje, sporo czasu i często pojawiająca się "nuda". Jak sobie z tym poradzić? Do głowy przyszło mi sprzątanie - na początku zabrałam się za kuchnię, później za biurko, które przekształciłam w toaletkę. W wysuwanej szufladzie rozmieściłam koszyczki, a następnie posegregowałam swoje kosmetyki i część lakierów do paznokci (upchałam 20 z 60, o losie). Gdy już skończyłam, czułam niedosyt, mimo że nie lubię sprzątać. Postanowiłam zabrać się za generalne porządki na stardollowym profilu i tak wpadł mi do głowy pomysł na nowy cykl postów, który być może zmobilizuje niektórych z Was.

CZĘŚĆ PIERWSZA - POKÓJ KOLEKCJONERA

Uznałam, że mojej skromnej kolekcji Limited Edition przyda się nowe miejsce, gdyż do tej pory była rozrzucona w kilku miejscach. Jej większa część znajdowała się w głównym apartamencie, najnowsza kolekcja w odrębnym pokoju, a reszta w szafie i schowku (może Was to zdziwić, ale w swoim schowku trzymam z pewnością jakieś 70% stardollowych zbiorów, ale o tym innym razem). 

KROK 1 - POSZUKIWANIA

Szukamy wszystkich ubrań i dodatków (w moim przypadku były to rzeczy z metką Limited Edition). Proponuję przenieść je wszystkie do schowka, skąd później łatwo będzie nam je wyciągnąć.

KROK 2 - SEGREGACJA

Podzielcie ubrania na sekcje: biżuterię, torebki, buty i ubrania. Ubrania proponuję podzielić na jasne, kolorowe, a także czarne. Takie rozmieszczenie na wieszakach będzie z pewnością bardziej estetyczne.

KROK 3 - ZAPLANOWANIE PRZESTRZENI

Wybrałam "długi" pokój, a konkretnie The Loft. Jeśli Wy takich  nie posiadacie (a macie sporo rzeczy z danego sklepu i nie zmieścicie ich w jednym pokoju), nie szkodzi, możecie podzielić to na dwa pokoje, umieszczone obok siebie. W jednym znajdą się wtedy biżuteria, torebki i buty, a w drugim wszystkie ubrania. Podzieliłam pokój na trzy dwie części, oddzielając je dwoma manekinami, na końcu zobaczycie jak to wygląda i o co konkretnie chodzi.

KROK 4 - DEKOROWANIE

Wykorzystajcie rzeczy, które do tej pory wadziły Wam w schowku. Ja użyłam darmowej toaletki, kilku zbędnych szuflad, a także taniego fotela z Basics. Być może zdziwicie się i użyjecie tego, co do tej pory się Wam nie podobało lub dla czego nie mogliście znaleźć nigdy zastosowania. Nie kupujcie nowych mebli! Nie ma takiej potrzeby, wierzę że coś znajdziecie.

KROK 5 - ROZMIESZCZANIE RZECZY

Wszystko rozmieszczamy we wcześniej zaplanowanej i udekorowanej przestrzeni. Pamiętajcie aby robić to z głową, zastanówcie się dużo wcześniej ile miejsca potrzebujecie na akcesoria, a ile na ubrania. Sprawdźcie czego macie więcej. Później pozostanie już tylko rozkoszowanie się udekorowanym pokojem. 

EFEKTY

Pokój jest trochę zagracony, aczkolwiek uważam że nie jest najgorzej.

PIERWSZA CZĘŚĆ

To moje wszystkie dodatki z Limited Edition.

POMIĘDZY PIERWSZĄ, A DRUGĄ CZĘŚCIĄ

Wcześniej wspomniałam Wam o tym, że umieściłam coś pomiędzy częścią z akcesoriami, a tą z ubraniami. Efekt przestrzeni w tym przypadku umożliwiły mi dwa manekiny. Na pierwszym z nich zamieściłam lubiane i często wykorzystywanie przeze mnie rzeczy, tak abym później nie musiała ich szukać.

DRUGA CZĘŚĆ

Wszystkie ubrania z Limited Edition (nie udało mi się złapać całości na screenie, także dokładnie obejrzycie to na moim profilu).

Wiem, że nie jest to nic odkrywczego i bardzo Wam nie pomoże, ale chodzi tutaj przede wszystkim o motywację do działania! :-) Ale pamiętajcie, najpierw "realne" sprzątanie, później wirtualne. Buziaki!

Meble Chanel

 Zdjęcie z ostatnich lat życia projektantki  siedzącej na słynnej kanapie

W tym roku po raz pierwszy w kolekcji tribute pojawiły się meble i to nie byle jakie, bo Chanel.

Jeszcze do niedawna mieliśmy okazję kupować wspaniałą kolekcję wirtualnych odpowiednik należących kiedyś do Coco Chanel. Obecnie cała kolekcja jest już do zdobycia tylko w bazarku.

 dla przypomnienia- tak cała kolekcja prezentowała się na SD

Wszystkie trzy pokoje odwzorowywały wnętrza apartamentu w hotelu Ritz w Paryżu, w którym słynna projektantka mieszkała 35 lat od 1936 do 1971 roku (do swojej śmierci). Hotel mieści się w ścisłym centrum Paryża przy placu Vendome pod numerem 15. W 2001 roku hotel zatrudnił historyka sztuki Patricka Hourcade . Powierzając mu zadanie przywrócenia świetności wnętrzom z zachowaniem ich historycznego i autentycznego charakteru. 

 tak salon prezentuje się obecnie

 

Cały apartament Coco Chanel zajmuje 150m2. Jest urządzony w stylu nawiązującym swoim przepychem do baroku. Na ścianach wiszą olbrzymie kryształowe lustra w zdobnych ramach, olbrzymie sofy szyte specjalnie na zamówienie .

Jak spodobały się Wam te meble ?

Czy zrobiliście duże zakupu?

Sofa Jezz

Matteo Nunziati to włoski projektant (40lat). Od 12 lat prowadzi świetnie prosperującą pracownie w Mediolanie.

Po za meblami jego specjalizacją są projekty wnętrz luksusowych spa, hoteli i rezydencji. Ma na swoim koncie realizacji w Dubaju, Kuwejcie, Rosji, Chinach i oczywiście Europie.

Jako ciekawostkę warto wspomnień, że w Mielnie nad morzem powstaje luksusowy apartamentowiec jego projektu.

Na SD możemy odnaleźć replikę (moim zdaniem całkiem udaną) jednej z jego sof.

Była do kupienia na przełomie 2011 i 2012 jako jedno z wielu grudniowych HB.

Tym meblem jest sofa jazz w grze występuję pod nazwą Hot Hot Buys Couch. Jej cena sklepowa to 16sd, obecnie do znalezienia na bazarku.

Tak sofa wygląda w realu.

A tak na SD.

Swoją premierę miała na Targach meblowych w Mediolanie w 2008 roku.

Produkowana jest przez włoską firmę Matteograssi.

Pomyślana została jako element większego systemu siedzisk z przeznaczeniem do przestrzeni publicznych, czyli holi hoteli, sal konferencyjnych itp.

Ma bardzo prostą klarowną formę, co pozwala jednoznacznie zakwalifikować ją do stylu minimalistycznego. Występuje w dwóch wariantach kolorystycznych: białym i rudym. Jej budowa jest klarowna i czytelna. Stalowy stelaż obciągnięty stosunkowo cienką warstwą tapicerowanej skóry. Oparcie jest elementem ruchomym .

Tak prezentuje się w przykładowych aranżacjach na SD. 

Czy w znacie ten mebel, a może swoich apartamentach macie tą kanapę?